آئین مستان

دیگه جون نداره پاهام نشستم به روی زمین

یا با من بیا تا حرم یا جون دادنمو ببین

میگن اهل حرم ای داداش همراهم بر می گردی

شکستی کمرمو ای کاش چشماتو وا میکردی

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

سرت رو اونی که شکست ، شکسته کمر منو

شکستن علم تو رو شکستن سپر منو

ببین دورمونو تا خیمه دریای خون گرفته

ببین که دوباره این لشکر بعد از تو جون گرفته

رباب زار و گریون شده

سکینه عزادار شده

حسین بی علمدار شده

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

تو خیمه کسی نشنید صدای نیمه جون تو

میمیرن اگه ببینن تن غرق به خون تو

تو خیمه همه مادر ها سرگرم اشک و آه اند

زن و بچه هامون ای داداش بعد از تو بی پناهند

دل خیمه ها خون شده

حرم بی سپهدار شده

حسین بی علمدار شده

ببین کار من زار شده

امامت گرفتار شده

حسین بی علمدار شده

پشت سر دعای زینب و رباب

پیش رو صدای زمزمه ی آب

یک تنه میزنه به قلب لشگر ابوتراب

روی لب سقای حرم، ای ساقی کوثر مدد

علم به دست و روی علم، نوشته یا حیدر مدد

از همه ما سوا، از همه خیمه ها

از دل و جان ما، تا ابد میرسد این ندا

یا ابالفضل ادرکنی

نعره هات چه پر طنین و آتیشن

زیر پات به لرزه افتاده زمین

تا ابد یارته دعای خیر ام بنین

میگه حسین ای ماه حرم، ای تک سوار لشگرم

مدینه ای کاش بودی داداش، تو کوچه پیش مادرم

تو دل علقمه، غصه ی عالمه

با قدی که خمه، میخونه زیر لب فاطمه

یا ابالفضل ادرکنی

کاش می گشتم فدای دست تو

تا نمی دیدم عزای دست تو

خیمه های ظهر عاشورا هنوز

تکیه دارد بر عصای دست تو

از درخت سبز باغ مصطفی

تا فتاده شاخه های دست تو

اشک می ریزد ز چشم اهل دل

در عزای غم فزای دست تو

یک چمن گل های سرخ نینوا

سبز می گردد به پای دست تو

گلشنی از لاله های زخم شد

ابتدا تا انتهای دست تو

رود شد، دریا شد، اقیانوس شد

چشمه ای از ماجرای دست تو

می شود آن سوی اقیانوس رفت

تا خدا با ناخدای دست تو

در شگفتم از تو ای دست خدا

چیست آیا خون بهای دست تو

دیده ام در کربلای دست تو

عالمی را مبتلای دست تو

کربلا اینقدر شیدایی نداشت

بی تو و بی ماجرای دست تو

می کشد این حسرتم آخر که کاش

بود دست من بجای دست تو

علقمه در علقمه تکثیر شد

موج پژواک صدای دست تو 

چشم من با گریه می بندد دخیل

بر ضریح با صفای دست تو

هر که با دست تو دارد عالمی

من که می میرم برای دست تو

تا همیشه دست تو مشکل گشاست

ای خدا مشکل گشای دست تو

اوفتاد از پا امام عاشقان

تا که خالی دید جای دست تو

خم شد و برداشت و با احترام

بوسه زد بر پاره های دست تو

ای به سودای تو اسماعیل ها

سر نهاده در منای دست تو

آب پاکی روی دست آب ریخت

ای به قربان صفای دست تو

روی دستم زنده بمون پسرم

پیکرت رو تا به حرم ببرم

تپش ضعیف قلبت، داره بی صدا میشه

داره استخون سینه ات، از بدن جدا میشه

مادرت داره میون، خیمه ها فدا میشه

دم آخری غربت چشمات، مثل چشم برادرم شده

سر و دست و تموم پیکرت، مثل پهلوی مادرم شده

وای  شاخه شمشاد حرم

وای  پر شکسته کبوترم

وای  یادگار برادرم

بی تو میمیرم گل پرپر من

تازه شد داغ علی اکبر من

نفسات پر از شراره است، نیمه جون شده تنت

تا دیدن زره نداری، همه با سنگ زدنت

به خدا شبیه قلبم، پر خونه پیرو هنت

رو لب و دهنت وای من، جای بوسه ی سم مرکبه

دیگه وقت عزا گرفتنه، عمو عباس و عمه زینبت

وای  تشنه لب دست و پا زدی

وای  تشنه لب ناله ها زدی

وای  رو خاکا دست و پا زدی

وای  هی باباتو صدا زدی

چشماشو بسته پسرم بیقرار عموشه

مادر نشسته کنارش توی خیمه به گوشه

قلب شکسته لالایی های بغض گلوشه

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه ی عمو خدا کنه به هوش بیاد

لالایی باباش بیاد سوار ذوالجناش بیاد

صدای خنده ی گلم برای عمه هاش بیاد

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه عمو خدا کنه به هوش بیاد

لب های خشکش جون ما رو به لب آورده

حتی یه قطره گل پرپرم آبی نخورده

بارون بیاد تا گل من توی خیمه نمرده

لالایی بارون بیاد خوشی به خیمه مون بیاد

عمو نره سمت فرات ابرا تو آسمون بیاد

لالایی خزون نیاد حرمله با کمون نیاد

آتیش به جونمون بسه آتیش به خیمه مون نیاد

اشکا سرابه رمقی تو چشاش نمیمونه

حالش خرابه مثل برگای خشک خزونه

کاشکی بخوابه مادرش تا لالایی میخونه

لالایی خدا کنه تو خیمه سر صدا نشه

هرچی میخواد بشه بشه سر از تنت جدا نشه

لالایی خدا کنه نمونی زیر دست و پا

می ترسم از اینکه سرت بره به روی نیزه ها

لالایی زخم پرت قاتل جون مادرت

خدا کنه سنگ نخوری نیفته از نیزه سرت

لالایی عموش بیاد مشک و علم به دوش بیاد

گلم با بوسه عمو خدا کنه به هوش بیاد

لالایی گلم لالا، مهتاب اومده بالا

موقع خوابه حالا، اما نه به زیر خاک

لالایی چه شیرینی، روی ابرا بنشینی

خوابای خوب ببینی، اما نه به زیر خاک

لالایی گل زهرا، عمو میاد ار صحرا

آبو میاره سقا، اما نه به زیر خاک

لالا گل یاسینم، گل پسر شیرینم

دومادیتو میبینم، اما نه به زیر خاک

لالا نوه ی حیدر، لالایی علی اصغر

قربون قدت مادر، اما نه به زیر خاک

لالا نوه ی حیدر، لالایی علی اصغر

قربون قدت مادر، اما نه به زیر خاک

لالایی گل مریم، می بری ز قلبم غم

قد که میکشی کم کم، اما نه به زیر خاک

لالایی عزیز جونم، نور چش گریونم

شمع شبای خونم، اما نه به زیر خاک

لالا گل بارونی، لالایی پریشونی

گفتم می ریم مهمونی، اما نه به زیر خاک

لالا نوه ی حیدر، لالایی علی اصغر

قربون قدت مادر، اما نه به زیر خاک

علی لای لای

لالا لالایی گل پونه، قناری بی آب و دونه

خدا خودش روزی رسونه، علی لای لای

مادر تو بدون شیره، این لبه یا اینکه کویره

گریه نکن صدات می گیره، علی لای لای

تیری که خورد به چشم ساقی، با حنجرت کرده تلاقی

چیزی ازت نمونده باقی، علی لای لای

حرمله می خنده عزیزم، دل منو کنده عریزم

سرت به مو بنده عزیزم، علی لای لای

سر بچم روی نیزه، سر باباش رو بروشه

الهی مادر بمیره، سر نیزه تو گلوشه

سر بچم روی نیزه، سر باباش رو بروشه

الهی مادر بمیره،‌ که سه شعبه تو گلوشه

علی لای لای